...fantasmagorie...

...nie wiem po co piszę tego posta... w sumie chyba po to, żeby go napisać...

Dzisiaj nie mam jakiejś mądrości życiowej do przekazania, nie mam przemyśleń, nie mam obserwacji...
Dzisiaj mam tylko siebie i swoje rozterki...

Zaczęła się w końcu ładna pogoda... naprawdę ładna, bo po 20 stopni jest... pojechałoby się gdzieś... nad rzekę czy w góry... tylko nie mam z kim i kiedy...

Czuję się dziwnie... jakoś się pozmieniało w moim życiu... zmienia się cały czas... trzeba by jakieś konkretne co do przyszłości decyzje podjąć, ale nie ma do tego zapału... Nie ma dla kogo - i znowu narzekam, że jestem sam... a dlaczego jestem sam? - chyba na własne życzenie tak naprawdę...

Bo tak się może wydawać wygodniej - mam powód do narzekania, wszystko tłumaczę sobie tym, że jestem sam, nawet lenistwo... i się żyje...

Od tygodnia blisko próbuję się spotkać z moją siostrą... nie wychodzi:] jakoś terminu nie możemy dograć... a wypiłbym kawę w towarzystwie osoby, która na pewno nie chce dla mnie źle i nic na boku nie kombinuje... dużo w dzisiejszym świecie kombinowania... za dużo... gubię się w nim... mimo, że potrafię kombinować...

Nie pasuję tutaj... chciałbym uprawiać rzepak...

Chcę w Bieszczady... chcę tam mieć rower i drogę przed sobą... raz w górę, raz z góry... i jechać przed siebie...

pzdr.
Ł.